Eerste weken overleefd!

Hoihoi,

Allereerst heel erg bedankt allemaal voor alle leuke en lieve reacties! Morgen is het alweer drie weken geleden dat ik naar de VS vertrok om hier te gaan studeren en ik merk nu al dat de tijd echt voorbij vliegt. Ik zie het maar als een goed teken, want dat betekent dat ik het leuk heb! Hoewel in Nederland iedereen aan het bijkomen is van zijn/haar eerste serieuze weekje, hebben wij alweer twee weken met colleges erop zitten en die waren wel even wennen! Het niveau in de colleges ligt hier beduidend hoger dan in Nederland en ik denk dat dat met name komt omdat rechten hier een graduatestudie is. Dat betekent dat iedereen er al minstens 3 jaar studeren op heeft zitten (undergraduate-programma) en veel studenten zelfs al een aantal jaren hebben gewerkt voordat ze aan hun graduate-programma begonnen. Daar komt bij dat het prijskaartje om hier te mogen studeren erg hoog is, dus studenten willen er ook alles aan doen om goede cijfers te behalen. De zesjes-cultuur komt hier dan ook absoluut niet voor (wat voor mij wel even wennen is..).

Op de dinsdag in de eerste collegeweek ben ik samen met 2 anderen ’s avonds de stad in geweest. Er is hier in een bar namelijk elke dinsdag en zaterdag Countrynight, waarbij ze bier voor 25 cent verkopen (in euro’s dus ongeveer 20 cent voor een biertje) en de hele avond countrymuziek draaien! North Carolina behoort toch wel redelijk tot het zuiden van de VS, dus countrymuziek is hier volgens mij best wel een dingetje, net als het dragen van cowboyboots door meiden. Niet alleen de muziek is redelijk zuidelijk, ook de temperatuur is wat je in het zuiden verwacht! Gemiddeld is het hier 32 graden geweest de afgelopen weken, een groot verschil met Nederland haha. Hoewel het soms echt zweten is, is het toch echt nodig om een trui of vest mee naar de uni te nemen, want in alle gebouwen is de airco ook hard aan het werk en kan het dan ook erg koud zijn.

Hoewel ik het ontzettend naar mijn zin heb hier, is er wel 1 ding wat ik echt verschrikkelijk vind hier en dat is het feit dat er geen fatsoenlijke supermarkt op loopafstand te vinden is. Voor de meeste Amerikaanse studenten is dat geen groot probleem, want zij hebben vaak een eigen auto, maar een chille auto hebben wij helaas niet. Gelukkig rijden er wel veel bussen waar we gratis mee mogen reizen, maar het is een tijdrovende klus en het is onmogelijk om veel boodschappen mee te nemen (al koop je snel te veel en dan moet je dus heel wat boodschappentasjes dragen, geen pretje kan ik je verzekeren).

Net als in Nederland is donderdagavond hier de stapavond. Aangezien we elke vrijdag vrij zijn, is de donderdagavond dus een topavond om het weekend in te luiden. In de eerste week gingen we naar een bar waar ook veel andere rechtenstudenten heen gingen en dat was een gezellig! Vrijdagochtend gingen we met een paar meiden naar Southpoint, een supergrote shopping mall in de buurt van Chapel Hill, aangezien de laborday-sale die dag begon. Het was een hele leuke mall met veel leuke winkels en we moeten, heel vervelend, nog een keer terug om alle winkels die we niet gezien hebben te bekijken ;). Aan het eind van de middag had ik honger en ging ik naar een Frozen Yoghurt winkel, waar je zelf je bakje kon vullen. Ik had geen idee hoe het concept werkte, dus ik gooide mijn bakje vol met al het lekkers dat ik zag (en geloof me, dat was veel). Vlak voor de kassa, toen mijn bakje helemaal vol zat, hoorde ik dat je bak gewogen wordt en dat aan de hand daarvan de prijs bepaald wordt. Oepsie, dag 8 dollar! Gelukkig was het ’t waard haha. In de avond gingen we naar de eerste voetbalwedstrijd van de Tar Heels (dat is de bijnaam van UNC). Het was niet echt spannend, maar gelukkig wonnen ze wel.

Op de zaterdag was de eerste Gameday! Het American football-team moest die avond zijn eerste wedstrijd spelen en de hele stad/universiteit leeft die dag toe naar de wedstrijd. Rondom het stadion zijn vele families te vinden, die partytenten naast hun auto’s hebben opgezet en daar in de middag zitten te barbecueën/eten en spelletjes zitten te spelen, om ’s avonds naar de wedstrijd te gaan.
Wat betreft de wedstrijd zelf: het was een lange zit voor mij, aangezien ik de regels niet kende en de wedstrijd bijna 4 uur duurde. Na de wedstrijd heb ik wel gelijk de regels opgezocht ;) Het was wel gaaf om de enorme marchingband te zien spelen en om de sfeer te proeven in het stadion én gelukkig heeft ‘ons’ team wel gewonnen. Over het stadion gesproken: er is plek voor 63.000 personen en het zat die avond redelijk vol. Dan hebben jullie een idee van hoe populair de sport en het team daar is!

Op de dag na de wedstrijd gingen we met z’n achten naar het strand, verdeeld over 2 auto’s, wat zo ongeveer 3 uur rijden was. Onderweg hadden we een stop om een echt Amerikaans ontbijt te eten en dat was heerlijk! Eenmaal bij het strand aangekomen, zagen we dat we zo ongeveer de enigen waren die geen partytent hadden meegenomen om onder te zitten. We dachten dat we ons wel zouden redden en dat we ons allemaal goed ingesmeerd hadden, iets wat ’s avonds toch niet zo bleek te zijn. Ik denk dat ik roder was dan menig kreeft en het heeft nog een paar dagen geduurd voordat ik mijn rug niet meer voelde, wat minder leuk was, maar ik heb die dag wel genoten op het strand. Het was een heerlijk strandje, het water was lekker en de zee was ontzettend dichtbij waar we lagen te zonnen. We sloten de avond af met een diner bij een seafoodrestaurant en zijn toen weer lekker naar Chapel Hill terug gegaan.
De dag daarna was labor-day, een nationale feestdag, dus er waren gelukkig geen colleges. Dit betekende dat ik lekker kon uitslapen en skypen met Nederland en mijn readings voor de dag daarna kon voorbereiden.

Dinsdag gingen we met onze groep naar de Orange County Court. Dat is de rechtsbank van Orange County, waar Chapel Hill een onderdeel van is. Daar aangekomen kregen we een overzicht van alle zaken die ze die ochtend zouden behandelen en toen ik zag staan dat er ook wat verkrachtingszaken en drugszaken zouden zijn, vond ik het toch wel spannend. Helaas was de ochtend alles behalve spannend, want het Amerikaanse rechtssysteem werkt heel anders dan in Nederland. Hoe het precies werkt, snap ik nog steeds niet, maar hier in de VS loopt iedereen de hele tijd weg, maakt de obama-look-a-like rechter grapjes over het haar van een advocaat en hebben ze voor de lunchpauze al minstens 1,5 uur pauze gehad door de schorsingen die er telkens zijn. In die pauzes waren veel mensen die in de rechtszaal aanwezig waren zoals de advocaten en officieren van justitie bereid om vragen van ons te beantwoorden, dus dat maakte het nog een beetje interessant. En op een gegeven moment kwam er wel een verdachte rechtstreeks uit de gevangenis met een oranje outfit in de zaal, iets wat dan nog spannend was. Ik ben die avond ook gelijk begonnen met het kijken van de serie ‘Orange is the new black’, echt een aanrader!
Die avond las ik ook dat in North Carolina 2 mannen 30 jaar lang onschuldig vast hebben gezeten voor een moord die zijn niet gepleegd hebben, blijkt nu. Het bizarre is dat we het die ochtend in de rechtszaal nog hebben gehad over de doodstraf, die in North Carolina nog steeds bestaat, maar wel omstreden is en daarom nu ook niet wordt uitgevoerd. Één van die onschuldige mannen wachtte op zijn doodstraf en blijkt nu dus onschuldig te zijn.. Gelukkig voor hem dat zijn onschuld is bewezen, maar wat een blunder voor de staat en dit lijkt me dan ook een goede reden om de doodstraf af te schaffen ;)

Iets wat ik ideaal aan de universiteit vind, is dat sporten gratis is! Ik heb de afgelopen 2 weken al een paar leuke groepslessen gevolgd, waaronder wateraerobics haha. Ook ben ik vrijdag naar een yoga-class in een heel mooi park hier op de campus geweest. Hoewel yoga iets te zweverig is voor mij, vond ik wel heel lekker om buiten te zijn en oefeningen half in de zon, half in de schaduw te doen. Ik ben zelfs bijna in slaap gevallen bij de laatste 8 minuten dat we moesten liggen en ‘onszelf moesten vinden’. Na een lekkere douche, wat wel nodig was na al dat gezweet tijdens oefeningen doen in gevoelstemperatuur 36 graden, gingen we in de avond naar een minibioscoop op de campus, waar ze elke vrijdag en zaterdag 2 gratis films aanbieden die je kan komen kijken. Voor iedereen die de film nog niet gezien heeft: ‘1000 ways to die in the west’ is echt hilarisch!

Gisteren was het weer Gameday en aangezien het ook family-weekend was op de universiteit, waren er heel veel leuke activiteiten. We zijn eerst naar een evenement geweest waar we gratis konden eten (I love free food) en daarna gingen we naar huisfeest van een fraternity (een mannendispuut), waar we gratis konden drinken. Het was echter iets te gezellig en ik heb dan ook niet veel meer van de footballwedstrijd meegekregen. We zijn er nog wel even heen geweest, maar halverwege de wedstrijd naar ons appartementencomplex teruggegaan om daar nog gezellig wat te drinken! Vandaag heb ik uitgeslapen, voor zover dat lukte en geprobeerd te studeren, maar mijn motivatie en concentratie heb ik denk ik gisteren ergens verloren.. Hopelijk lukt het me wel om morgen weer productief te zijn en er weer een leuke week van te maken, al twijfel ik daar niet aan.

Ik hoop dat ik over een paar weken weer een update kan geven met wat ik hier mee maak, maar ik vind het ook leuk om jullie verhalen te blijven horen! Door Whatsapp en alle andere social media voelt het alsof ik niks mis en hoewel ik daardoor misschien wat minder het gevoel heb dat ik “echt” weg ben, ben ik wel blij dat ik daardoor makkelijker met jullie in contact kan blijven!

Veel liefs,

Anne-Marie